Norveç'te ayrı yaşayan çocuklu anne ve babaların, geçmiş yıllara göre çocuklarıyla daha fazla ilgilendikleri kaydedildi. 2002'de yüzde 8 olan oran u oranın, 10 yıl sonra yüzde 25'e yükseldiği açıklandı.

Devlet televizyonunda yer alan haberde, özellikle Norveçli babaların, çocuklarına olan ilgilerinin arttığı ifade edildi. Oranın kısa zamanda oldukça hızlı arttığını vurgulayan yetkililer, bu tür çocukların ayrı yaşayan ebeveynlerin yaptıkları anlaşmalara sadık kaldıkları bildirildi. Ancak bazı uzamanlar, asıl önemli meselenin, bu tür çocukların kendilleriyle (iç dünyalarıyla) ne kadar uyum içerisinde oldukları konusu olduğuna dikkat çekti.

Birçok ebeveynin, çocuklarının bakımlarını eşit şekilde uyguladıklarına dikkat çekilen haberde, anne-babaların çocuklarına normalden daha fazla zaman ayırdığı bildirildi. Bu tür ailesel konuları araştıran Sosyal Araştırmalar Enstitüsü yetkilikeri, her iki tarafın da çocukların günlük bakımı konusunda yarı yarıya haklara sahip olmaları, ne gibi (olumlu-olumsuz) sonuçlar doğurduğu konusunda net bir şey söylenemeyeceğine parmak bastı. Ayrıca bunun neden böyle olduğuna ilişkinse herhangi bir neden gösterilemediği ifade edildi.

Enstitü yetkilileri, tahmini bazı sebepler de sıraladı. Örneğin bu tür anne-babalar, çocuklar için yeterli kaynaklara sahip oldukları için çocuklar sorun çıkarmıyor ya da aralarında anlaşmazlıktan dolayı bu yönteme başvuruyor. Ancak bazı çocuk psikologları, ''Her en olursa olsun, bu tür kişiler arasında yapılan iyi anlaşmalar, (çocuklar için) iyi bir yaşam neticesini verme konusunda anahtar bir kavram.'' hatırlatmasında bulundu. Ayrı yaşayıp da çocukların bakımlarını gören anne ve babaların, (çocuklar için) aralarındaki kontaklarının sık ve insani ilişkilerinin daha iyi olaması gerektiğini hatırlatıldı.

Meselenin olumsuz yönlerine de parmak basan çocuk uzmanları, konuyla ilgili yapılan bazı araştırma sonuçlarına da değindi. Araştırmalarda, bu tür ortamda bulunup da anne ve babaları sorunlu olan çocukların psikolojik sıkıntılar yaşadığı ortaya çıktığına işaret edildiği kaydedildi.

Diğer taraftan, SINTEF isimli bir araştırma kurumunun yaptığı bir çalışmaya göre, ebeveynleri ayrılma kararı veren çocukların daha çok annelerinin yanında yaşamayı tercih ettikleri açıklandı. Yaşam planlarında herhangi bir sorunun olmadığı, asıl meselenin, bu süreçte ebveynlerin bir birleriyle olan kontağı ve diyaloğu olduğu vurgulandı. Çocukların her iki haftada bir yer değiştirmesinin daha uygun olduğu, ancak bunun, ekonomik ve pratik sorunları da beraberinde getirdiğine dikkat çekildi.