Güngören Şehitlerinin Anısına / ŞİİR
Güngören'deki alçakça saldırı geride parçalanmış aileler ve acıklı hikayeler bıraktı. Bu şiiri Güngören şehitlerine ithaf ediyoruz.
GÜNGÖREN'E
Zifiri karanlıkta,
Sokak lambalarının aydınlattığı,
Dar ve gariban bir sokaktı”¦
Ve o sokağa,
Yüreklerini hiçbir lambanın aydınlatmadığı,
Birkaç adam / iki bomba bıraktı”¦
Kaldırımlarından;
El ele tutuşan sevgililer yürüyordu,
Bir anne,
Karnındaki bebeğine,
Kazak örüyordu,
Bir çocuk babasına,
“Babacığım, okula kaç gün kaldı” diye soruyordu”¦
Bir kadın kapamış gözlerini,
Gelecek üstüne,
Hayaller kuruyordu”¦
Evlerinin küçücük balkonlarında,
Küçücük çocuklar vardı”¦
Kaldırımdan geçenleri sayıyordu biri,
Yürüyen sevgilileri seyrederken,
Sevgilisini düşlüyordu diğeri,
Biri, işten dönecek babasını bekliyordu,
Sofra yerdeydi zira,
Her gün olduğu gibi”¦
Bu sokakta,
Bu dar ve gariban,
Bu çıkmaz sokakta,
Yaşamak da güzeldi hani”¦
Fukaralığın soğuttuğu sokağı,
Dostluğun sıcaklığı ısıtırdı”¦
Minicik yüreklerde,
Kocaman sevgiler vardı yani”¦
İstanbul'u sarardı bu sevgi,
Yukardan aşağı”¦
Bu sokağın,
Çoğu Anadolu'dan gelen,
Ekmek parası için gurbette kalan,
Gariban sakinleri,
Yıkılmamıştı yıllarca”¦
Daha bir sıkı sarılıp birbirlerine,
Hayaller kurarlardı,
İstanbul üstüne”¦
İstanbul..
İstanbul'da İstanbul'du hani”¦
”¦”¦”¦.
İşte o sokağa,
Daha önce hiç görmedikleri,
Hiç bilmedikleri insanların arasına,
Yüreklerine ışık sızmamış,
Birkaç karanlık adam,
İki bomba bıraktı”¦
Gidip uzak bir köşeye,
Geçenleri seyrettiler önce”¦
Sonra,
Sokağın en kalabalık anında,
Bu fukaralık dolu,
Bu sevgi dolu,
Bu umut dolu insanların arasında,
Patlattılar bombanın birini”¦
Bir anda,
Korku yayıldı bütün sokağa,
Annesinin karnında,
Mışıl mışıl uyuyan bebeğin,
Hızlandı kalp atışları,
Anne hissetti bunu,
Bir elleriyle sevdi
Bir de yüreğiyle onu”¦
Birkaç yaralıya,
Onlarca kişi koştu yardıma”¦
Kimi yaralarını sardı onların,
Kimi dua etti..
“Ya Rab zeval verme,
Milletime yurduma,
Vatanıma orduma”
Ve ta yürekten amin dedi herkes,,,
Amin”¦
Sonra,
O karanlık adamlar,
Bir bomba daha patlattı,
Kalabalığın tam içinde”¦
Masum bedenler uçuştu havada”¦
Canhıraş feryatlar kapladı sokağı,
İnsanlık yerlerde süründü”¦
İstanbul karanlığa büründü,
Yukardan aşağı”¦
Annesinin rahminde,
Doğmayı bekleyen bebek,
Erken buluştu annesiyle Cennet'te”¦
Balkonda bekleyen kız,
Son defa öpemeden öldü babasını”¦
Anne, baba yemek yemeden kaldırdı,
İlk defa yer sofrasını”¦
Ve yetim kaldı kuşları,
Hayrettin abinin”¦
Kiminin hayalleri öldü,
Umutları tükendi kiminin”¦
O, yüreklerine ışık sızmamış,
karanlık adamlar,
Tekrar döndüler
Işık sızmayan karanlık mahzenlerine”¦
Bizse,
Yurdun her yanından,
Sevgiler gönderiyoruz,
O fukaralık kokan çıkmaz sokağa,
Ve ışık gönderiyoruz yüreğimizden,
Ve canınızdan can gönderiyoruz,
Kanımızdan kan”¦
“Masumların kanını yerde koma,
Ey Yaradan!”
Ali ÇAM
Şehit Mıllış Nuri İlköğretim Okulu Müdür Yardımcısı
KAHRAMANMARAŞ
Yorumlar