İzmir'de bir hastanenin acil servisinden habersizce çıkarak kaybolan 70 yaşındaki Ayşe Bilir, dört aydır bulunamıyor. Annesini el ilanlarıyla, afişlerle ve hocalara giderek aradığını söyleyen Pınar Bilir, "Hastane suçlu değilmiş. Giden hastaya bakmak zorunda değillermiş. Bunun neresi adalet? Herkesi kendi vicdanıyla başbaşa bırakıyorum. Ben annemi istiyorum.” dedi.

Zübeyde Hanım Caddesi'ndeki evinde, 13 Kasım 2014 tarihinde kriz geçiren Ayşe Bilir, 112 Acil Sağlık ekibi tarafından hastaneye kaldırıldı. Yakınları da çok kısa bir süre sonra kendi imkanlarıyla hastaneye gitti. Bu arada nabız, tansiyon ve ateşi ölçülen Bilir, kimseye farkettirmeden, yalınayak acil servisten çıkıp kayıplara karıştı. Eşinin bir süredir psikolojik tedavi gördüğünü belirten Remzi Bilir, sağlık görevlileri hakkında savcılığa suç duyurusunda bulundu. Bilir'in hastaneye cankurtaranla götürülmesi ve bir süre sonra koşarak çıkıp kaçması, güvenlik kameralarına da yansımıştı.

En son Menemen ile Buruncuk arasında bir bölgede görüldüğünü söyleyen Pınar Bilir, “Polisin dediğine göre aramalar devam ediyor ama araması ne olabilir? Bizim elimizde somut bir şey olmadığı için sadece Başbakanlık İletişim Merkezi'ne yazıyoruz. Biz kendimiz başka şeylere de başvurduk. Hoca diye tabir edilen insanlara da gittik. Kayıp şahısları bulabiliyorlarmış. Gittiğimiz hocalar, Çiğli’de olduğunu söyledi. Evleri dolaştık ama göremedik. Manisa'nın Turgutlu ilçesinde de bir hoca varmış, herkesi buluyormuş. Ona da gideceğiz ama şu anda başka bir kayıp şahsı bulmak için başka bir şehirdeymiş.” dedi. Annesinin kaybolmasında hastanedeki acil çalışanlarının sorumluluğu olduğunu iddia eden Bilir, şunları söyledi: “Geçen hafta bir kağıt geldi mahkemeden, hastane suçlu değilmiş. Onların, hastanın kaçması ile alakalı suçları yokmuş. Hastaya bakmak zorunda değillermiş. Acil servisin kapısından biz girerken binbir zorluk çıkarıyorlar, çıkan hasta hakkında hiçbir şey söylemiyorlar. Bakmak zorunda değiller diyorlar. Bunun neresi adalet bilemiyorum. Karara itiraz etmedim, herkesi kendi vicdanı ile başbaşa bırakıyorum. Ben annemi istiyorum sadece. Annem bulunsun yeter. Ben annemin yaşadığını düşünüyorum. Birilerinin baktığına eminim. O bakan kişiler de muhtemelen korkmuş olabilirler, uzun süredir annem kayıp. Kayıp kişiyi neden bildirmediniz diye korkabilirler. Eğer biri bakıyorsa biz onlardan şikayetçi olmayacağız.”