Kimisi İl olup da ayrılmak isterken, kimisi de Osmaniye'ye bağlanmak istiyor. Elbistan'ın İl olma isteği, için için yanan bir ateşten öte, fokur fokur kaynayan bir su gibi, zaman zaman taşıyor. Hele, Andırın'ın Osmaniye'ye bağlanma isteği, aşkla-şevkle yana-tutuşa sevdalanan gençlere benziyor. Her fırsatta bu dile getiriliyor. Bizzat bu satırların Yazarının da katıldığı Ankara'daki bir yemekte, en az 100-200 Kahramanmaraşlının huzurunda bu istek dile getirildi. Bu yemekli toplantı 10-15 gün önceydi. Toplantıya Kahramanmaraş Milletvekilleri Sayın Yıldırım Ramazanoğlu Bey ile Sayın Sevde Beyazıt Hanımefendi de katılmıştı. Bu isteklerin dile getirildiğinde Sayın Vekillerimiz orada mıydı? Bilemiyorum. Çünkü, Meclis çalışmaları dolayısıyla Andırın Derneğince düzenlenen Tirşik Gecesi'ne geç katılmışlardı. Bu husus çok da önemli değil. Zira, Andırın ve Elbistan'ın bu isteklerini bilmeyen mi var? Duymayan mı var? Sağır Sultan duydu derler ya! O cinsten. Elbistan ve Andırın'ın durumları çoktandır bilinen gerçeklerdendir. Son olarak, şaka mıdır gerçek midir bilinmez, Gaziantep'e bağlanmak isteyen bir kasaba da meydana çıktı. Haberlerde duymuşsunuzdur ya da görmüşsünüzdür, Şekerobası Kasabası da Gaziantep'e bağlanmak istiyormuş! Türkoğlu'na bağlı bir kasaba. Nurdağı'na bağlanmak istiyor. Oradan da Gaziantep'e bağlı bir kasaba olarak kalmak istiyor anlaşılan. Haberi okuduğumuzda bu geçiş isteğinin Belediye Meclis Kararına bağlandığını anlıyoruz. Yani, işin şakası yok anlaşılan. Fesubhanallah demekten başka ne diyebiliriz! Buna rağmen, Şekerobası'nın ayrılmak isteğinin bir kızgınlıktan kaynaklandığını ve ciddi bir haber olmadığını düşünüyorum. Şimdi, Kahramanmaraş'tan ayrılmak isteyenler kervanında, başka ilçeler var mı? Mesela, kendi İlçem Pazarcık'ın eskiden Gaziantep'e bağlı olduğunu ve kültürel olarak bu İl'e yakınlığını söylesem ve Pazarcığın bazı köylerinin tüm kültürel, sosyal ve ticari ilişkilerinin nerdeyse yüzde yüz oranında Gaziantep'le gerçekleştiğini belirtsem bu size bir ipucu verebilir. Gerçi, Pazarcık insanının Gaziantep'le bu oranda yakın ilişkileri olsa da, Kahramanmaraş vilayetine bağlı olmakla bir sorunu yoktur. Ben bir Pazarcıklı olarak Kahramanmaraş vilayetimin Gaziantep olarak çevrilmesini asla istemem. Bu noktada Andırın ve Elbistan'dan çok farklıyız. Esasında, Elbistan ve Andırın'ın da Kahramanmaraş'a bağlı olmaktan bir sorunları yoktur. Sanırım mesele mesafedir. Bu ilçelerin ayrılmak istemelerinin ana nedeni mesafedir. Andırın'lı dostlarımla, hemşehrilerimle Ankara'da zaman zaman sohbet ederiz. Tüm ilişkilerinin, sosyal, kültürel, ticari açıdan Kadirli üzerinden Osmaniye ile olduğunu ve resmi işleri dışında Kahramanmaraş'a gitmediklerini beyan ediyorlar. Gerçi şunu da belirteyim, Andırın Kahramanmaraş arası 70 km iken, Andırın Osmaniye arası 80 km'dir. Kahramanmaraş daha yakın olmasına rağmen, Andırın'lılar ulaşımın yönünü daha çok Osmaniye'ye çevirmişler. Bunun sebebi Andırın Kahramanmaraş arasındaki yolun zor ve engebeli olmasıdır. Bunun yanında, sohbet ettiğim Andırınlı Hemşehrilerimde şunu da gördüm. Kendilerini Osmaniye kültürüne yakın hissediyorlar. “Biz Çukurovalıyız” diyorlar. Neyse, şu açık gerçek ki, Andırın'lılar Osmaniye'yi büyük çoğunlukla istiyorlar. Andırın Osmaniye'yi istiyor, bu gerçek derken, gerçekler bununla bitmiyor. Osmaniye'de kültürel, sosyal ve ticari yönden Kahramanmaraş'la sanki içi içe. Osmaniye'de geçen seneler bir ay kadar kaldım. Bir denetim görevim var idi. Bu nedenle bir müddet Osmaniye de kaldım. Pastanelerde Kahramanmaraş tarhanası, çöreği, fıstık ezmesi satılıyordu. Her yerde Kahramanmaraş kültürü hakimdi. Andırın'lılar, Osmaniye'ye bağlanmak niye istiyorlar ki, zaten Osmaniye de Kahramanmaraş demek. Tabi bu işin şakası! Andırın'lıların bu hususta bir pratik gerekçesi var. Gerekçelerini yukarıda sıraladık. Ancak, Kahramanmaraş Andırın'ı bırakmak istemez bu da ayrı bir gerçek. Zaman artık iletişim, bilgi ve teknoloji zamanıdır. Çağımızda bu tür gerekçelere yer yok. Mesafe dersen Kahramanmaraş daha yakın. Tamam, sosyal, ticari ve kültürel ilişkiler Osmaniye ile olsun, bu önemli değildir. Zaten, Osmaniye'de sosyal, kültürel ve ticari ilişkilerini Kahramanmaraş ile artırmaktadır. Andırın da Osmaniye ile artırsın. Sonuçta yine ana merkez Kahramanmaraş'tır. Sonuçta, Kahramanmaraş da, Osmaniye de sosyal, kültürel ve ticari yönden bir bütünü teşkil eder. Fark yoktur. Kahramanmaraş bu bütün içerisinde güçlü bir yere sahiptir. Bu gerçek hiçbir zaman değişmez ve değiştirilemez. Yazımızın hacmi uzadı. Elbistan'ın İl olması meselesine yer kalmadı. Gerçi bu hususa yer kalmasa da, bu mesele de bu çağda ve bu zamanda çok da önemli değildir. Yukarıda belirttiğimiz hususların bir kısmı Elbistan için de geçerlidir. Bilgi, iletişim ve teknoloji zamanında kimse mesafeleri kendisine dert etmesin, vesselam.