Bu gece”¦ Haftanın yorgunluğu da var oysa ve ben erkenden uyumalıyım. Yarına yapacak bir sürü de iş var üstelik. Saat gecenin 2'si”¦ Göksunlu şehit Bayram'ın anası uyumuş mudur ki? Yanı başımda kızım”¦ Bayram'ın bebeleri ne halde şimdi. Anneciğinin çığlıklarını duyup “ne oluyor” diye düşünmüş müdür Rümseysa”¦. Mustafa'nın minicik yüreğine kocaman acılar saplanmış mıdır? Babacığının kahpe bir kurşunla kanatlanıp uçtuğunu anlamış mıdır? Kızıma bakıyorum. Kızımın yatağında Rümeysa'yı görüyorum”¦ ”¦. Bu gece”¦ Hava da bulutlu biraz. Dışarısı zifiri karanlık. Avizenin dört lambası da yanıyor ve odam ışıl ışıl”¦ Işıl ışıl parlayan odamda yüreğime bir karanlık çöküyor. Dışarısı gibi aynı”¦ Zifiri karanlık”¦ Hani iki gün önce daha, çok değil. Şehit Birol Elmas'ın anasının evi gibi karanlığa bürünüyor yüreğim. Asker anası demeden, fakir fukara demeden, biri özürlü üç çocuğa bakıyor demeden”¦. Utanmadan, arlanmadan”¦ Evlerinin elektriği kesilmişti Mübyen Annenin”¦ Karanlıkta kalmıştı Mübyen Anne çocuklarıyla”¦ Ve yüreğinin aydınlığıyla ışıtmıştı hanesini de, bir sitem dahi etmemişti kendilerini karanlıkta koyanlara”¦ Benim yüreğimin karanlığı nasıl ışıyacak. Benim yüreğim bu yükü nasıl taşıyacak”¦. ”¦”¦ Saat gecenin 2'si ve ben halâ uyuyamadım. Bilirim Bayram'ın babası da uyumuyordur şimdi. Kadir şehit olalı kaç gün oldu ki.. Ya İdris”¦ Onların evinde uyku yer bulabilmiş midir kendine”¦ Biz şehit haberi yapmaktan helâk olduk, ya şehitlerimizin yakınları”¦ Ya ateşin düştüğü ocaklar”¦ Ya o minicik yürekler.. Analar, babalar, eşler, kardeşler”¦ ”¦”¦ Saat gecenin 2'si”¦ Ülkemin bir yerlerinde elleri tetikte bekleyen kardeşlerim var biliyorum ben burada rahat uyuyayım diye”¦ Ama neden uyuyamıyorum? Neden, yastığa düşman bu gece başım? Neden uykuya, düşmana direnir gibi direniyorum? Neden SAĞDUYULU (!) olup da yatmıyorum? Neden tüm düşünceleri beynimden, kalbimden, yüreğimden atmıyorum? ”¦.. Saat gecenin 2'si Odam aydınlık”¦ Ve ülkem zifiri karanlık”¦