Okumayı çok istemesine rağmen eğitimine ilkokuldan sonra devam edemeyen Şahin, kardeşlerini okutabilmek için yıllar önce kayısı fabrikasında mevsimlik işçi olarak çalışmaya başladı. Fabrikada yaklaşık 2 yıl çalıştıktan sonra bir tekstil fabrikasına temizlik işçisi olarak giren Şahin, yıllar içinde temizlik yapıp personele çay dağıtırken makinelerin nasıl çalıştırılacağı ve bakımlarını öğrendi. Temizlik işçisi olarak girdiği fabrikada müdürlüğe kadar yükselen, bu arada kazandığı parayla kardeşlerini okutan Şahin, 9 yıl önce de kendi işinin patronu oldu. 
Zor şartlar altında başladığı iş hayatındaki başarı hikayesini AA muhabirine anlatan Şahin, belirli bir mesleği olmayan babasının iş buldukça inşaatlarda çalıştığını, annesinin de bir süre tandır ekmeği yapımında çalıştıktan sonra rahatsızlığı nedeniyle işten ayrılmak zorunda kaldığını belirtti. 

Ailesinin geçimini sağlayabilmek için çalışma hayatına girmek zorunda kaldığını ifade eden Şahin, "Ablam evlenip gidince 4 kardeş kaldık. Ben okusaydım benden sonrakiler perişan olacaktı. Ben çalışmaya başlayınca kardeşlerimin hepsi okudu. Biri hemşire oldu, biri turizm otelcilik, diğeri de dış ticaret okudu. Babam iş buldukça inşaatlarda ya da farklı işlerde çalışıyordu. Annem ev hanımıydı ama o dönemlerde bir tandıra gidip ekmek yapıyordu. Hastalanınca bırakmak zorunda kaldı. Ben de bir şekilde çalışıp, kardeşlerimi okutarak başarılı olmalarını sağlamalıydım" diye konuştu.

İlkokuldan sonra bir kayısı fabrikasında işe girdiğini, 2 yıl sonra da tekstil fabrikasında temizlik işçisi olarak iş bulduğunu kaydeden Şahin, fabrikada çalışanlara çay servisi yaparken merakı sayesinde sora sora makinelerin nasıl çalıştığını öğrendiğini söyledi. Şahin, şöyle devam etti:

"Yerleri temizlemekle, paspas çekmekle, çalışanlara çay servisi yapmakla başladım. Bu süreçte makineler çok dikkatimi çekmişti. Fırsat buldukça makineleri kullanan arkadaşların yanlarına gidip öğrenmeye çabaladım. 2007 yılına kadar o firmada kaldım makinelerin içerisindeydim. Çalıştığım firmada kumaş üretiliyordu, örme makineleri üzerine çalışıyorduk. 1994 ile 2007 yılları arasında bu firmada sürekli çalıştım. Kendimi geliştirdim, makineleri öğrendim. Makineleri söküp takmaya, bakımını yapmaya başladım. Süreç içerisinde çalıştığım firmada müdürlüğe kadar yükseldim, uzun süre firmada müdürlük yaptım." 

- "Kendi işimde çalışıyorum"

Şehriban Şahin, tekstil alanında önemli tecrübeler edindikten sonra 2007 yılında bir yakınıyla ortak iş kurmaya karar verdiğini anlatarak, şimdi 7 personeliyle aylık ürettiği 52 ton kumaşı kentteki firmalara sattığını söyledi.

Halen fabrikasında işçilerle çalıştığını, iplik sarıp, makinelerin bakımını yaptığını anlatan Şahin, şunları kaydetti:

"Kendim okuyamadım, azmettim, kardeşlerimi okuttum. Şu an gayet mutluyum. Kendi işimi yapıyorum, kendim kazanıyorum, kazandığımla aileme, anne babama bakıyorum. Geçimlerini sağlıyorum elimden geldiğince. Yanımda 7 eleman var. Ben okuyamadım ama kardeşlerimi okuttuğum için çok mutluyum. İşletmemde 7 çalışanım var. Bu işi kolay yapmadım. Bulunduğum sektörde çok kadın olduğunu zannetmiyorum. Daha yeni yeni, bir iki yıldır sektörde kadınlar sadece iplik bağlama kısmında çalışmaya başladı. Benim başladığım dönemlerde yoktu. Çok zorluk çektim ama mutluyum." 

Şahin, ayrıca eğitimini dışarıdan tamamlamaya çalıştığını belirterek, açık ilköğretim okulu son sınıfta okuduğunu ve eğitimini tamamlamayı planladığını sözlerine ekledi.