Hayat bazen bir sonbahar yaprağı gibi soldurur bizi.Bazense ilkbaharda açan çiçekler gibi renklenir dünyamız.Kimi zaman yağmurludur kapkara bulutlar misali gözlerimiz.Kimi zaman güneş açar gibi yanaklarımızda gülücükler”¦ Bütün bu mevsimsel yaşantımızın içinde bir amacımız vardır, ay ışığında meyvesini olgunlaştırıp insanoğluna sunan ağaç gibi.Acaba bizler neyin mücadelesi içerisindeyiz bu koşturmaca içerisinde?Gökyüzüne atılmış serseri bir ok muyuz hedefini bilmeyen?Yoksa “hedef 12” ye doğru ilerleyen bir kurşun gibi sıkı sıkıya bağlı mıyız hayata? Doğadaki bütün varlıkların bir ömrü vardır.Bizi bu varlıklardan ayıran önemli özelliklerimizden birisi de hedeflerimizin olmasıdır tabiî ki.Yoksa ne farkımız kalır bir dağ başında yeşerip büyüyen ağaçtan.O da yaşıyor bir hayat biz de”¦ Hayat bazen güzel fırsatlar sunar bize.Değerlendirebildiğimiz de olur değerlendiremediğimiz de.Değerlendiremediğimiz fırsatların arkasından ağlamamalı bence.Hayatın bize yeni fırsatlar sunması için mücadele etmeli. Çok sevdiğim bir Afrika atasözü var: “Her sabah Afrika'da bir ceylan uyanır. En hızlı aslandan daha hızlı koşması gerektiğini bilir, yoksa öldürülecektir. Her sabah Afrika'da bir aslan uyanır. En hızlı ceylandan daha hızlı koşması gerektiğini bilir, yoksa aç kalacaktır. Aslan veya ceylan olmanız fark etmez. Güneş doğduğunda koşmaya başlasanız iyi olur.”