14-20 Nisan’’ Kainat’ın Nur’u’’, insanlığın kurtuluşu, ‘’Güllerin Efendisi’’, Hz. Muhammed Mustafa(SAV)’in salat ve selam olsun, Kutlu Doğum Haftası.

    ‘’O’’, yeryüzüne gözlerini açtığında, gökyüzü adeta yarıldı semaya, rüzgar daha başka esiyordu, çiçeklerin kokuları sarmıştı dört bir yanı, kuşlar sevinçlerinden sağa sola uçuşmaya, bülbüller son nefesi çatlayıncaya kadar ötüyorlardı sevgiliye duy diye…
     Güneş daha bir parlak doğmuş, batmak istemiyordu.
     Dağlar dize gelmiş, toprak altında ki tohum, çıkmak istiyordu arşa,
     Yıldızlar geceyi süslemeyi bekliyorlardı,
     Resul doğmuştu, Nebi doğmuştu.
     Ey Sevgili;
     Sana olan sevgimi, aşkımı, nasıl anlatabilirim bilemiyorum.
     Ben seni görmeden sevdim.
     Sen yokken karanlıktı, dünya,
     Sen yokken çekilmezdi hayat,
     Sen yokken zulümdü, Kainat,
     Sen geldin, nasıl kuşlar uçmaz, çiçekler açmaz
     Ay nasıl endam etmez dünyaya,
     Güneş nasıl gülmez, nasıl yanmaz aşkından…
     Dağlar, taşlar nasıl zikretmez,
     Dünya, nasıl pervane olup dönmez. 
     Sen geldin. Sen!
     Beşiğinde ki bezin olaydım,
     Yemeğinde kaşığın olaydım,
     Ayağında çorap olaydım.
     Sen geldin. Sen!
     Ey Sevgili;
     Güneşin, ayın, dünyanın, benim ateşim, senin aşkındandır.
     Yandım, sana yandım; doymadım, sana doyamadım;
     Bizim aşkımıza gözünden akan yaşlar, sel oldu.
     Sana eğilen başlar, hakan oldu.
     Ne yücesin ki, sana uyanlar kurtuldu, uymayanlar mahvoldu.
     Ey Resul, Ey Nebi. Ey Sevgili…
- - -