Beni kucağına aldığın ilk gün gözünden yaşlar akmış mutluluktan. Anlattılar bana. Geceleri hiç uyumazmışsın anne. Beşiğimin kenarı meskenin olmuş. Her ağladığımda şefkatli sesinle beni kucağına alırmışsın. Uyur gidermişim güvenli kollarında. Yemek zamanı hep ağlarmışım Sen Benim karnımı doyurmak için, Hep aç kalırmışsın, Yemek masasına oturamazmışsın bile”¦ Bir kere düşmüştüm anne, Hani dizim kanamıştı ne çok ağlamıştın ağlıyorum diye, Belli etmemeye çalıştın ama ben fark ettim anne. Aslında ben canımın acısından değil sen ağlıyorsun diye ağlıyordum. Kanayan yaramı temizlerken; Canımı yakmamak için ne kadar tedirgindin anne. Okula başladığım ilk günü hatırlıyorum da; Saatlerce o taş betonda sırf benim inadım yüzünden nasıl bekleyebildin beni, Ana yüreğin dayanmadı beni gözü yaşlı bırakmaya. Dayanamadın değil mi? Ah anne ah! Elimi uzattığımda karşılıksız tutan tek sendin. Ne çok kırgınlıklarım oldu bir bilsen gönül koyduklarım, Üzüntülerim, sevinçlerim. Sevmelerimde oldu tabi. Ama sana diyemedim. Yitik karşılıyorum bu günü şimdi. Özlemlerimi bir kuşun kanadına koyup sana gönderiyorum. Hiç utanmadan söylüyorum.. Seni çok özledim anne Seni çok seviyorum”¦. Yaşayan bütün annelerin anneler günü kutlu olsun Yitik kalmış kalplere de Allah sabırlar versin”¦.