5 yıldızlı otellerde midemizi tıka basa doldurup vicdanımızı aç susuz bırakmaya mı gidiyoruz sahi”¦Bu ne telaş, bu ne acele?Cennete mi yapıyoruz bu rezervasyonu da bu kadar mutluyuz istekliyiz? İnsan olarak tüm vazifelerimizi gerçekleştirdik de onda mı bu rahatlığımız, tatil arzumuz? Ne yaptık da hak ettik tatili? Kaç insan kurtardık, kaç gönüle girip çıktık? Kaç umre yaptık, kaç hac yaptık da yorulduk böyle. Sabahlara kadar namaz kılıp seccadeler mi eskittik? Oruç tutup zayıf ve halsiz mi kaldık da hak ettik açık büfeyi? İmanımızı ilerletmek, artırmak için kaç külliyat devirdik de yorulduk Allah aşkına? Kaç kişiyle sohbet ettik de vesile olduk bir şeyleri değiştirmeye? Kaç kapı gezdik sadakaya muhtaç bir insan bulmak uğruna. Kaç komşumuza bir kap yemek götürdük? Kaç küçüğümüzün halini hatrını sorduk, onu alıp biraz sohbet ettik, Derdini dinledik? Yarasına merhem olduk? Kaç yaşlının gönlünü almaya gittik? Kaç huzurevi gezdik? Kaç yetiştirme yurdu gördük? Kaç yüzü güldürmek için terledik, yorulduk? Kaç kez bize hiçbir iyiliği olmayan birine sırf Allah razı olsun diye yardım ettik? Kaç kez Allah rızası için yorulduk, çabaladık, uykusuz kaldık? Gerçi yorulduk doğru ya”¦ Evler temizledik, yemekler, pastalar börekler yaptık, çocuğu haftada bir kez parka götürdük, her gün işe gidip geldik. Sonra arkadaş gezmeleri, ev görmeleri, günler, toplantılar vesaire. Kolay değildi işimiz. Bize gelene gitmek lazımdı yoksa ayıp olurdu, konu komşu ne derdi? Araba değiştirdik. Ev değiştirdik. İnternetten saatlerce aramalar yaptık en iyi eve, arabaya sahip olmak için. Maçlar seyrettik durmadan. Doksan dakika yetmedi özetlerini, önemli anlarını,sporcuların yorumlarını izledik durduk. Diziler, magazin programları da bizi bekliyordu izlenmek için.Evlilik programlarını da hiç kaçırmadık. Kaç çifti evlendirip sevaba girdik!!! Ya facebook. Onsuz dünya olur muydu?Kaç yüz kişiyle arkadaş olduk aslında hiç de arkadaş değilken”¦Arkadaş olduk da ne olduk”¦Kaç kez görüştük hal hatır sorduk?Kaç yüz tane fotoğrafa bakıp beğenip yorum yaptık”¦Kolay mı kaç kişinin gıybetini yaptık”¦Çene yorduk kafa patlattık”¦Durum paylaştık”¦Tuşlara bastık”¦Ve kimbilir kaç saatimizi internet karşısında harcadık”¦ Kolay değildi işlerimiz, telaşlarımız”¦Ve derken çok yorulduk”¦Tatili fazlasıyla hakettik”¦ Allah Rızası mı? O da neydi? Çok eskilerde kalmış bir atasözü müydü ne? Bizim için Allah rızasından çok nefsimizin rızası önemliydi.Zira reklamlar,diziler,insanlar, etrafımdaki her şey önce sen diyordu. Önce sen ve rahatın”¦Keyfin ve kahyası diyordu herkes. Sen rahatsan mutluysan gerisi boştu”¦ Ve şimdi biraz düşünme zamanı. Yaptıklarımızı, yapacaklarımızı ve tatili gerçekten hakedip hak etmediğimizi. Ama gerçekten düşünmek lazım...