Geçtiğimiz haftalarda Çerkeslerden büyük tepki çeken "Bir Çerkes'ten Bir Kürt'e Mektup" başlıklı mektuba güya bir kürtten (!) cevap geldi. Her iki mektubu okuyanlar mektubun aynı kalemden çıktığını rahatça anlayabiliyor.

İşte o mektup.

Merhaba kardeşim. Sana kardeşim diyorum ve bununla gurur duyuyorum. Mektubunda umarım beni kardeşin olarak kabul edersin demişsin. Bizim kardeşliğimiz ezilen halklarımızın cesur bakışlarında gizli. Gözler diyorum kardeşim, gözler. Sen her zaman bu toprakların eskisi oldun ki kardeşim. Diyorum ya kardeşim. Gözlerimiz aynı bakıyor hayata. Bizim terk etmek zorunda kaldığımız ortak vatanlarımız oldu. Suyuna hasret kaldığımız vatanlarımız. Biz acılarımızı yarıştırmıyoruz kardeşim, birleştiriyoruz.. Acı, kader olarak dayatılsa da, umudumuz tutunacağımız dalımızdır. Gördüğümüz zulüm, onurlu direnişimizin meyvesidir. 1864'ün Mayıs 21'ini unutur muyuz kardeşim? İhanetin, zıpkın gibi kalbimize saplanmasını.. Unutur muyuz kardeşim? 150 yıllık onurlu mücadeleniz sonunda yaşadığınız soykırımı. Sayıların çoğunluğunun, zafer olmadığını tecrübe ettiğimiz bu dönemlerde bir avuç insanla, insanlık onurunuzu nasıl kazandığınızı unutur muyuz? Egemenlerin rant mücadelesini siz Çerkes kardeşlerimize ödettiği bedelleri.. Unutur muyuz?

Bir buçuk milyon kardeşimizin 7 yıl boyunca yaşadığı acıyı unutur muyuz? Biz bu çığlık sesini bir gece Zilan'da duyduk. Reşo'nun Zeyno'ya olan aşkıydı bu çığlık. Biz bu çığlık sesini bir gece Dersim'de duyduk. "Evladı Kerbelayıx. Bîhatayıx! Ayıptır, zulümdür, cinayettir.." diyordu pirimiz Seyit; idam sehpasına kendi ayağıyla tekme atarken. Ne güzel demişsin be kardeşim. Nasıl da benziyor seninle kaderimiz. Dedim ya, gözler kardeşim, gözler..

Bıremın. Geçen gün pazarda dolanıyordum. "Karadeniz hamsi" diye bağırıyordu emektar abimiz. Yüreğim buz kesti. Kardeşlerim geldi aklıma. Karadenizdeki Çerkes kardeşlerim. Yutkunamadım. Dedim ya kardeşim. Gözler. Nasıl unutabiliriz ki? Zilan'ın, Munzur'un balıkları geldi aklıma. Gözlerim doldu..

Bugün yolda yürürken Kürtçe ıslık çalarak andım kardeşimi. Rüzgar, ıslığımın sesini sana ulaştırmıştır, hissettin biliyorum. Dedim ya kardeşim. Gözler..

Sen çok iyi bilirsin kardeşim; köyleri boşaltılmış sayısız insanın duygusunu. Kızıyorsun biliyorum. Ama elimde değil. Kafkasların onurlu insanlarının köylerini bilirim ben. Gözyaşlarınızın Kafkas dağlarını tuzladığını hatırlıyorum. Ben de kızıyorum.

Kardeşim. Türk olduğunu düşündüğünü anlatmışsın. Aslında ben Türk olmak isterdim. Nasıl bir Ermeni, Çerkes veya Rum olmaktan rahatsız olmayacaksam , Türk olmaktan da rahatsız olmazdım. Ama ben bir Kürd'üm. Onurlu bir Çerkes'in veya bir Türk'ün, kısacası yeryüzü halklarının kardeşi olan bir Kürt. Faşizme karşı dimdik duran tüm kardeşlerimin haykırdığı gibi, önce insanım derim. Kardeşim kıskanma lütfen. Sen şerefini bilen bir insansın. 

Kardeşliğimizin bize öğrettiği en güzel şeydir, onuruna sahip çıkmanın kazanımı.
Bıremın. Çavemın. Biz, bizim olanın lütuf değil, hak olduğunu biliriz. İyi bilirsin. Gururla haykırırız. Faşizme karşı omuz omuza.. Hakkımız köle olma hakkı olmadığı gibi, insanlığımız da bize sunulan lütuf değildir, biliriz. Sloganlarımızı atacak son nefesimize kadar olan sürede, verilen ödüllerin bizim için anlam ifade etmediğini biliriz. Gönlümüz doruklara sevdalıdır. Hani var ya şu hain ilan edildiğimiz doruklar.

Kardeşim. Bizi biz yapan yitirilmiş ne varsa, omuz omuza dayanarak kazanılacaktır. Düşünsene, Kafkaslardan Botana omuz omuza vermiş kardeşleri. Tamam tamam duygulandın biliyorum. Elinde değil ki. Biliyor musun kardeşim. Kardeşlik tam da budur işte. Diyorum ya Kafkasya veya Ararat fark etmiyor. Gözler kardeşim, gözler..

Mektubunda halkıma kin gütmeni istemem demişsin. Kin mi? Kardeşime mi? Onurlu direnişlerinin hatıralarına mı? Unut gitsin. Serhad'da yiten yürekler geliyor aklıma. Halklarımızın acıları. Kin tutmak mı? Ceylan'ı, Uğur'u hatırladın mı? Mesela Roboski desem? Yahu gözlerin doluyor be. Biz birbirimizi iyi biliriz bıremın. Kobanê'deki Çerkes komutandan hatırlarım seni. Onurlu halkının dik duruşu var karşımda. Nasıl kin tutayım? Kardeşimsin sen benim.

Kardeşim. Bak kırıldım şimdi sana. Bizim için çok geç demişsin. Xabze'yi unutur musun hiç? Atalarınızın miraslarını unutur musunuz hiç? Hem bak kardeşin öldü mü? Biliyorum kızgınlıktan öyle dediğini. Yoksa omuzlarımız halen yan yanayken böyle konuşmazsın, bilirim.
Bıremın. Kardeşim. Biliyorum uzattım biraz. Hem bak tütünüm de bitiyor. Bak tütün dedim de aklıma geldi. Kafkasların kaçak çayının yanında Kürt tütünü sarmanın tadına varmak isterim seninle. Vatanımızın en güzel yerinde, omuz omuza türkülerimizi söyleriz hem. Hoşuna gitti biliyorum. Dedim ya kardeşim, gözler. Gözlerimiz aynı baktıktan sonra kardeşliğimiz asla bitmeyecektir. Kafkas dağlarında at sırtında koşturan Sarya'nın özgürlük sevdası bizimkisi.  Hoşça kal bıremın.

Kardeşin.