HAYTAP Hayvan Hakları Federasyonu Temsilcisi Çiğdem Şeker Haber46.com da yayınlanan haber üzerine Kahramanmaraş Valiliğine yazdığı dilekçede belediyelerin bakımevi yapmalarının zorunluluk olduğunu iddia etti.


HAYTAP Hayvan Hakları Federasyonu Temsilcisi Çğidem Şeker'e yazdığı dilekçenin tamamı şu şekilde:


KAHRAMANMARAŞ VALİLİK MAKAMINA
2004 yılında çıkan 5199 s.k. gereği Belediyeler bakımevi yapmak zorundadır. 
Pazarcık belediyesi hayvan barınağının olmayışı sokak hayvanların tedavisi ve bakımı acısından sıkıntı yaratmaktadır. Buna istinaden belediye sınırları içinde bulunan köpekler haber linkinden de görüldüğü üzere başka bir ile gönderilmektedir.Pazarcık belediyesi üzerine düşen görevi yapmamış ve başka bir ilin bakımevine hayvanları göndermiştir.
Her Belediyenin kendi bakımevi kurması hem ahlaki hem insani boyutta, hem de 5199 sayılı yasa gereği hasta, mağdur, trafik kazası geçirmiş, güçten düşmüş sokak hayvanlarına müdahale etmesi, hayatını kendi kendine idame ettirecek sağlıklı hayvanları da kısırlaştırarak rehabilite ettikten sonra alındığı ortama geri bırakması acısından zorunludur. Kısırlaştırma yapmadan popülasyonu dengelemek mümkün değildir.Kısırlaştırma için rehabilitasyon merkezine alınan hayvanların tekrar alındıkları yere bırakılması esastır.Pazarcık belediyesi ise başka bir ile göndererek yasayı tamamen ihlal etmektedir.Belediye üzerine düşeni yapmalı ve bir bakımevi kurup sınırları içinde bulunan hayvanları kendisi rehabilite etmelidir.
Bu bağlamda Belediyelerinizin hayvan bakımevi ve rehabilitasyon merkezi yapmamasından dolayı inceleme yapılmasını ve bakımevinin kurulması hakkında gereğinin yapılmasını; 4982 ve 3071 sayılı bilgilendirme yasasına göre tarafıma bilgi verilmesini saygılarımla arz ederim.
EK:Haber linki
Ek...4... HAYVANLARI KORUMA KANUNU
Kanun No. 5199 Kabul Tarihi : 24.6.2004
Genel Hükümler BİRİNCİ BÖLÜM
MADDE 1. - Bu Kanunun amacı; hayvanların rahat yaşamlarını ve hayvanlara iyi ve
uygun muamele edilmesini temin etmek, hayvanların acı, ıstırap ve eziyet
Çekmelerine karşı en iyi şekilde korunmalarını, her türlü mağduriyetlerinin
Önlenmesini sağlamaktır.
MADDE 4. Hayvanların korunmasına ve rahat yaşamalarına ilişkin temel ilkeler şunlardır:
a) Bütün hayvanlar eşit doğar ve bu Kanun hükümleri çerçevesinde yaşama hakkına sahiptir.
b) Evcil hayvanlar, türüne özgü hayat şartları içinde yaşama özgürlüğüne sahiptir.
Sahipsiz hayvanların da, sahipli hayvanlar gibi yaşamları desteklenmelidir.
c) Hayvanların korunması, gözetilmesi, bakımı ve kötü muamelelerden uzak tutulması
İçin gerekli önlemler alınmalıdır.
d) Hiçbir maddî kazanç ve menfaat amacı gütmeksizin, sadece insanî ve vicdanî
Sorumluluklarla, sahipsiz ve güçten düşmüş hayvanlara
bakan veya bakmak isteyen ve bu Kanunda öngörülen koşulları taşıyan gerçek ve
Tüzel kişilerin teşviki ve bu kapsamda eşgüdüm sağlanması esastır.
j) Yerel yönetimlerin, gönüllü kuruluşlarla işbirliği içerisinde, sahipsiz ve güçten
Düşmüş hayvanların korunması için hayvan bakımevleri ve hastaneler kurarak
Onların bakımlarını ve tedavilerini sağlamaları ve eğitim çalışmaları yapmaları esastır.