Sevme dedi Allah... Benden gayrı hiç kimseyi...Seni ben yarattım dedi. Bir kan pıhtısıydın unuttun mu? Ben verdim sana vücut, ben verdim sana libas... Sevme dedi Allah. Kimseyi benden daha çok...Ya benim rızam için sev, ya benim hesabıma sev, ya da benden ötürü sev dedi. Gayrı sevgilere kapat kalbini dedi. Sana kalbi veren, o kalbe sevgiyi koyan bendim ya hani... Sevme dedi Allah, kimseyi benden çok... Seversen zoruma gider dedi sonra. Beni unutup, benden daha çok seversen... Seversen dedi, imtihanın olur sonra... Ondan gelir dertler, musibetler, acılar... Kulluğunu ve beni unutturacak kadar neyi seversen, imtihanın olur dedi sonra... Sevme dedi Allah, kimseyi benden çok... Ya elinden alırım, ya uğrunda ağlatırım dedi sonra... Bu muymuş dedirtirim uğruna herşeyden vazgeçtiğim, bu muymuş geceleri uykumu kaçıran, bu muymuş namazlarımı kaçırtan, bu muymuş beni Allah'tan ve kulluğumdan alıkoyan... Bu muymuş uğruna yaşlar döktüğüm, bu muymuş yoluna ömrümü serdiğim... Sevme dedi Allah, kimseyi benden çok... Yaradanı unutup sevdiğin tüm yaratılmışlar dön de bir bak ki hepsi bırakmışlar seni, ya da az kalmış bırakmaya... Sevme dedi Allah, kimseyi benden çok... Ne merhem olur yarana o dünyalık sevgiler, ne yaran iyileşir onun emri olmadan... Onun emriyle düşerken yaprak yere, yağarken yağmur, doğarken güneş... Emrine amadeyken koca kainat... Bizim ne haddimize ki sevmek ondan ala... Ondan gayrı, ondan öte, ondan ziyade...

- -